De behandeling van chronische nierziekte bij katten
Chronische nierziekte (CNZ) is een van de meest voorkomende aandoeningen bij oudere katten. Klinische symptomen van CNZ (ook wel nierfalen of nierinsufficiëntie genoemd) zijn lusteloosheid, slechte eetlust, gewichtsverlies en meer drinken en urineren.
De belangrijkste behandelmethoden voor CNZ
CNZ is meestal onomkeerbaar en progressief. Tenzij een specifieke onderliggende behandelbare oorzaak wordt vastgesteld (zoals een bacteriële infectie van de nieren), is de belangrijkste aanpak erop gericht de nierfunctie te ondersteunen, verdere nierschade te beperken om zo de progressie van de ziekte te vertragen, en eventuele complicaties te verhelpen.
De behandeling van CNZ vereist regelmatige bloeddrukmetingen, herhaald bloedonderzoek en analyse van urinemonsters, zodat de gevolgen en complicaties van CCZ vroegtijdig kunnen worden opgespoord en snel kunnen worden aangepakt.
Behandelmethoden voor chronische nierziekte bij katten
De behandeling van CNZ is gebaseerd op ondersteuning van de nierfunctie, vermindering van de ziekteprogressie en beheersing van complicaties. Dit betekent meestal een verandering van dieet, zorgen voor een goede vochtinname en het gebruik van bepaalde medicijnen:
- Het gebruik van een speciaal nierdieet is erg belangrijk. Deze diëten hebben een laag fosfaatgehalte om de nieren tegen verdere beschadiging te beschermen, een verlaagde eiwitconcentratie om de opbouw van gifstoffen te helpen verminderen, en een aantal andere aanpassingen om de nieren te ondersteunen. Veranderingen in het dieet kunnen een grote invloed hebben op de kwaliteit van leven en de voortgang van de ziekte.
- Het verhogen van de vochtinname en het voorkomen van uitdroging is belangrijk omdat katten bij CNZ hun urine niet goed kunnen concentreren. Het geven van natvoer (uit blik of zakjes) helpt bij de vochtinname, maar het stimuleren van de vochtinname kan gewenst zijn door meerdere drinkplaatsen in huis te bieden en eventueel water met een smaakje - jouw dierenarts kan je adviseren over de beste aanpak.
- In een vergevorderd stadium verdragen sommige katten een injectie met vocht onder de huid, of een infuus met vocht.
- Je dierenarts zal zo nodig andere medicijnen voorstellen om specifieke complicaties te behandelen.
Medicatie
CNZ veroorzaakt vaak een groot aantal complicaties, vooral naarmate de ziekte vordert. Dit zijn onder andere een verstoring van het elektrolytenevenwicht, hoge bloeddruk, bloedarmoede, misselijkheid en braken, verhoogd eiwitverlies via de nieren (of proteïnurie) en verlies van eetlust.
Hoewel geen enkel specifiek medicijn voor alle katten met CKD geschikt is, zijn er wel veel medicijnen die bij bepaalde complicaties kunnen worden voorgeschreven, waaronder:
- Fosfaatbinders - deze worden aan het voer toegevoegd om het fosfaatgehalte in het bloed laag te houden en de nieren te beschermen wanneer een dieetverandering alleen niet voldoende is.
- Anti-hypertensiva (bloeddrukverlagende tabletten) - katten met CKD lopen een groot risico op het ontwikkelen van hypertensie, wat schade kan veroorzaken aan vele organen, waaronder de nieren. Als er sprake is van hypertensie, kan een geneesmiddel zoals amlodipine eenmaal daags worden gegeven om de bloeddruk en de risico's op schade onder controle te houden.
- Anti-proteïnurica - bij katten met CKD die te veel eiwitten via hun nieren verliezen, kunnen geneesmiddelen zoals ACE-remmers of telmisartan helpen om het eiwitverlies te verminderen en verdere nierschade te beperken. Deze medicijnen kunnen ook helpen om de bloeddruk te verlagen.
- Bloedarmoede - vooral in meer gevorderde gevallen kan bloedarmoede een probleem zijn bij CKD. Verschillende behandelingen, waaronder ijzersupplementen of het gebruik van hormonen (erytropoëtine om het beenmerg te stimuleren meer rode bloedcellen aan te maken), kunnen helpen.
- Anti-emetica (medicijnen om misselijkheid en braken te stoppen) - misselijkheid komt vaak voor bij katten met CKD, en het gebruik van de juiste medicijnen kan de kwaliteit van leven, en ook de eetlust, sterk verbeteren.
Naarmate de ziekte vordert, zal je kat waarschijnlijk tekenen van een verder gevorderde ziekte gaan vertonen, zoals niet willen eten, braken, lusteloosheid en zwakte. Deze zijn het gevolg van de complexe onevenwichtigheden die optreden bij CNZ en kunnen leiden tot complicaties zoals uitdroging en bloedarmoede. Frequentere monitoring en intensievere therapie kunnen nodig zijn in meer gevorderde gevallen en soms (vooral wanneer katten duidelijk uitgedroogd raken) kan een periode van opname in een kliniek nodig zijn voor passende behandeling en stabilisatie.